NED25-26 Taalbeheersing in de praktijk

Kenmerkend voor de taalbeheersing is de combinatie van theoretisch inzichten uit diverse onderzoeksdisciplines (bv. taalwetenschap, sociale wetenschappen, psychologie) en praktische toepassing daarvan op maatschappelijk relevante terreinen. Het vak Taalbeheersing in de praktijk positioneert de taalbeheersing als een multidisciplinair vak en maakt verbanden tussen taalbeheersing en verwante deelgebieden zichtbaar. Een centraal doel van het vak is dat studenten inzichten uit de taalbeheersing toegankelijk maken voor een breder publiek mede door verbanden met andere disciplines zichtbaar te maken en door wetenschappelijke inzichten succesvol in te zetten om praktijkvraagstukken op te lossen.
De centrale drieslag die het taalbeheersingsonderzoek typeert: analyse – evaluatie – advies wordt verder uitgewerkt voor één of meerdere genres, media en/of contexten. Daarbij wordt aansluiting gezocht bij specifieke thema’s die een rol spelen in de programma’s van de deelnemende universiteiten, zoals toepassing van nieuwe digitale genres (webcare, digitaal onderwijs), begrijpelijke taal, interculturele communicatie, argumentatie, stilistiek en mediakeuze. Het vak Taalbeheersing in de praktijk behandelt deze thema’s vanuit een toegepast en populariserend perspectief. Doel is om studenten te laten nadenken over de rol van taalbeheersing in een bredere maatschappelijke context en om ze te trainen in het toegankelijk maken van kennis op het gebied van de taalbeheersing voor een breder publiek.

In deze cursus maken studenten kennis met de studie van argumentatieve taal en communicatie in de praktijk. Aan de hand van hedendaagse theoretische inzichten uit de argumentatieleer (denk aan o.a.: drogredenonderzoek, argumentatieve stijl, cognitieve en psychologische effecten), bestuderen studenten argumentatief taalgebruik met behulp van verschillende analytische tools. Ze leren om – steeds passend bij de vraag – verschillende onderzoeksmethoden te gebruiken om zo een compleet beeld te krijgen van de rol en effecten van argumentatie in alledaags taalgebruik.

Dit doen we binnen het medisch domein – een brede context waar iedereen wel eens mee in aanraking komt. We bestuderen argumentatief taalgebruik bijvoorbeeld in (complexe) interpersoonlijke interacties, e-consulten en overheidscampagnes. Hoewel het medische domein steeds centraal staat in de cursus, zijn de theoretische inzichten en methoden ook toepasbaar op andere domeinen en onderwerpen (bijvoorbeeld: politieke of juridische contexten, wetenschaps- of klimaatcommunicatie). Hiermee krijgen studenten een breed palet aan analysetechnieken tot hun beschikking, waarmee zij taal en communicatie in de praktijk kunnen bestuderen.

Gedurende de cursus gaan studenten bovendien aan de slag met échte vraagstukken uit de praktijk: maatschappelijke partners leggen studenten een vraagstuk over argumentatie voor aan de studenten. Studenten gaan met deze vraagstukken aan de slag in hun onderzoeksproject: zij formuleren een onderzoeksvraag, bedenken een passende methode en wetenschappelijk opzet en komen zo op basis van theorie tot een ‘evidence-based’ oplossing voor de maatschappelijke partner. Ze geven feedback op elkaar en leren om resultaten voor een breed publiek (waaronder de maatschappelijke partner) terug te koppelen.

Het specifieke doel van de cursus is om studenten te laten reflecteren op de rol en effecten van argumentatieve taal en communicatie in context. Studenten worden getraind om argumentatie vanuit verschillende oogpunten en methoden te beschouwen. Door samen te werken met maatschappelijke partners, leren studenten hun wetenschappelijke bevindingen relevant te maken voor de praktijk.

Specifiek voor studenten van de Educatieve Master zal minimaal één van de maatschappelijke vraagstukken (van een partner) zich richten op de vertaalslag van wetenschappelijke bevindingen naar ‘evidence-based’ onderwijs voor zorgprofessionals, waarbij de nadruk ook zal liggen op de specifieke leerbehoeften van deze doelgroep. Toetsing is voor deze studenten gelijk.